Katechizm: CNOTY KARDYNALNE

Jeśli w życiu bogactwo jest dobrem pożądanym

cóż cenniejszego niż mądrość, która wszystko sprawia?

Jeśli rozwaga jest twórcza

któreż ze stworzeń bardziej twórcze niż Mądrość?

I jeśli kto miłuje sprawiedliwość

jej to dziełem są cnoty:

uczy bowiem umiarkowania i roztropności, sprawiedliwości męstwa,

od których nie ma dla ludzi nic lepszego w życiu. [Mr 8:5-7]

Na grobie św.  PIOTRA z Werony mamy alegorię CNÓT….Oto i one:  stoją odwrócone w stronę wejścia 4 CNOTY KARDYNALNE. ..Otóż i Iustitia, Sprawiedliwość bez swoich atrybutow- miecza i wagi, Temperantia, Umiarkowanie- mieszając ze sobą gorącą i zimną wodę, Fortitudo, Męstwo, ubrana w skórę lwa i ostatnia z nich: Prudentia, Roztropności o dwóch twarzach.

A tak przy okazji…..z drugiej zaś strony stoi POSŁUSZEŃSTWO z 3 CNOTAMI TEOLOGICZNYMI:  WIARĄ,  NADZIEJĄ,   MIŁOŚCIĄ.

Pierwszy raz nazwy CNOTY KARDYNALNE użył św.  AMBROŻY,  jeden z moich ulubionych świętych. …bowiem patronem pszczółek jest 🙂 W swoim dziele napisanym po 386 roku  „De Officiis ministrorum” nazwał je kardynalnymi, gdyż odgrywają kluczową rolę, oznaczają główne cnoty ludzkie, wokół których grupują się wszystkie inne..

Uważa się, że CNOTY KARDYNALNE zapożyczone właściwie zostały od filozofów starożytnych. …mianowicie od Platona i Arystotelesa. Platon wyodrębniał juz 3 części duszy i każdej przepisywał określoną cnotę: cnota duszy rozumnej miała być  MĄDROŚC zwana też ROZTROPNOŚCIĄ. Podporządkowane jej były niższe części rozumu i ich cnoty: Dusza popędliwa z cnota MĘSTWA,  dusza pożądliwa z cnotą WSTRZEMIĘŹLIWOŚCI. Na końcu wreszcie wszystkie 3 wymienione cnoty podporządkowane były. ..cnocie SPRAWIEDLIWOSCI, która pojawia się wtedy i tylko wtedy, gdy każda część duszy we właściwy sposób kieruje się przynależą jej cnotą. Popularnie teoria ta nazywana bywa teorią czterech cnót.

Oto i 4 CNOTY KARDYNALNE:

1 ROZTROPNOŚĆ

2 SPRAWIEDLIWOŚĆ

3.UMIARKOWANIE

4.MĘSTWO.

3 responses to “Katechizm: CNOTY KARDYNALNE

  1. Cnota; pojęcie cnoty wywodzi się z funkcjonującego w starożytnej Grecji pojęcia areté Zarówno znaczenie terminu, jak i to, jakie cechy uznawano za areté zmieniały się w czasie. Początkowo areté oznaczała męstwo i bohaterstwo. W okresie archaicznym, miejsce jednostki w społeczeństwie i jej powinności były ściśle wyznaczone. Cnota polegała na wypełnianiu powinności związanych z rolą społeczną jednostki, wynikającymi z jej urodzenia[4] Posiadanie cnoty (bycie agathoi) było utożsamiane z byciem arystokratą. Stąd też niekiedy areté tłumaczona jest jako dzielność czy sprawność. Z czasem areté uniezależniła się od statusu i pochodzenia społecznego. W okresie klasycznym termin zaczął być rozumiany jako pewna praktyczna zdatność do osiągania celów. Tak też rozumieli ją sofiści[5].

    Krytykował ich Sokrates u którego areté uzyskuje znaczenie bliskie współczesnej cnocie. Staje się ona zaletą moralną, dostępną każdemu człowiekowi. Takie znaczenie areté rozwijał uczeń Sokratesa – Platon i z kolei jego uczeń -Arystoteles.
    Cnoty chrześcijańskie wzmacnia siedem darów Ducha Świętego; dają nam siłę do osiągnięcia ideału chrześcijańskiego wskazanego w ośmiu błogosławieństwach; wg Tertuliana człowiek może osiągnąć pełnię swej doskonałości tylko w ścisłym zjednoczeniu z Duchem Świętym, który jest duchem Chrystusa i Kościoła!
    cnotę miłości udoskonala dar mądrości;
    cnotę wiary dar rozumu;
    roztropności dar rady;
    męstwa dar męstwa;
    nadzieję dar umiejętności;
    cnotę sprawiedliwości dar pobożności;
    wstrzemięźliwość dar bojaźni bożej;

    Polubienie

Dodaj komentarz